Bu atasözünün anlamı şöyledir:
Altın bir değerli maddedir ve eşiği, yani seviyesi yüksektir. Ancak bu altın eşiğe sahip olan kişi, daha düşük seviyedeki gümüş eşiğe de muhtaç olmaktadır. Yani hiçbir zaman sahip olduğu ile yetinmeyip daha fazlasını arzulamaktadır.
Bu atasözü ile insanların açgözlülüğü, sahip olduklarıyla yetinememesi ve hep daha fazlasını istemesi eleştirilmektedir. İnsan her zaman daha iyisine, daha yenisine ve daha fazlasına sahip olmak ister. Elde ettiği her şey ona yetmez, sürekli olarak daha fazlasını ister.
Bu durumu vurgulayan "Altın Eşik, Gümüş Eşiğe Muhtaç Olur" atasözü, insan doymak bilmeyen ihtiyaçlarını ve kanaatkâr olmayışını anlatır.